Dedikodu beynimizin bir parçası

Beyin üzerinde yapılan bir araştırma, dedikodunun karakterden gelmediğini, tersine beynin "bir parçası" olduğunu gösterdi. Dahası, ilkel insanların evriminde bile dedikodu önemli bir rol oynadı.

Science dergisinin yayımladığı araştırmanın sonuçları, insan beyninin dedikoduya cevap verme yeteneği olduğunu gösterdi. Araştırmaya göre, negatif dedikodular görsel sistemimizin belli bir yüze gösterdiği tepkiyi doğrudan etkiliyor.
Araştırma ekibinin başındaki isim, Northeastern Üniversitesi’nden Lisa Barrett, “Dedikodular, kimin düşmanınız ve kimin arkadaşınız olduğunu belirlemenizde size yardımcı oluyor” dedi.


Barrett ve ekibinin yaptığı çalışma, dedikoduların sadece tanımadığımız insanlar hakkındaki görüşlerimizi değil, aynı zamanda bu kişiler için ne hissettiğimizi de nasıl etkilediğini araştırdı. Araştırmacılar, dedikodunun her iki konuda da çok büyük bir etkisi olduğunu ortaya koydu.
BİNOKÜLER REKABET DENEYİ
Araştırma ekibi, gönüllüler bularak, onlara bir dedikoduyla eşleştirilmiş suratlar gösterdi. Suratlardan bazıları, “sınıf arkadaşına sandalye fırlatmak” gibi negatif dedikodu, diğerleri ise “yaşlılara yardım etmek” gibi olumlu dedikoduyla eşleştirilmişti.

Araştırmacılar, deneklerin farklı bilgilere nasıl tepki verdiğini inceledi. Bunu, her deneğin sol ve sağ gözüne birbirinden farklı resimler göstererek yaptılar. Örneğin, sağ göz bir ağaç resmine bakarken, sol göz bir yüze baktı.

Her iki gözün aynı anda farklı görüntülere bakması “binoküler rekabet” olarak biliniyor. Beyin, aynı anda sadece tek bir görüntü algılayabiliyor. İki görüntüye maruz kaldığında, bilinçsiz olarak en önemli kabul ettiği görüntüyü dikkate alıyor.

Barrett ve ekibi, binoküler rekabet deneyi sonucunda deneklerin ağırlıklı olarak “negatif dedikoduyla eşleştirilmiş” surata baktığını tespit etti.

Deneklere gösterilen dedikodu eşleştirilmiş suratlar.

DEDİKODU BEYNİN BİR PARÇASI

Araştırmanın bulguları, “bize tehlikeli, samimi olmayan veya kaba olduğu belirtilen insanlara daha fazla dikkat verdiğimizi” gösterdi.
Barrett, “Dedikodu sadece insanlar üzerindeki görüşlerini etkilemekle kalmıyor, onları görsel olarak nasıl algıladığınızı da belirliyor” ifadesini kullandı.
Diğer bilim insanları ise araştırmanın evrimsel bakış açısıyla uyum gösterdiğini belirtti. Illinois’taki Knox Üniversitesi’nden Frank McAndrew, “Yıllardan beri dedikodunun karakterlerimizden kaynaklanan bir kusur olmadığını düşündük. Dedikodu bizim bir parçamız, evrimsel nedenlerle yaşanan biyolojik bir olay” dedi.

McAndrew, küçük gruplar halinde yaşadığına dikkat çektiği ilkel insanların “kimin arkadaş olup olmadığı” konusunda kişisel tecrübelerden fazla yararlanamadığını belirtti. McAndrew, "riskli ve vakit alan tecrübeler yerine, ilkel insanların dedikoduya başvurduklarını" ifade etti.