YZ okuryazarlığı, sadece araçları kullanmayı değil, aynı zamanda verilerin kalitesini değerlendirmeyi, etik sorunları anlamayı ve YZ’nin sınırlarını bilmeyi içeriyor. Örneğin, bir YZ modelinden doğru sonuç almak için net, yapılandırılmış talimatlar vermek kritik. Ama çoğu insan, “bir şeyler yaz” gibi belirsiz taleplerle yetiniyor. Bu da potansiyelin altında sonuçlar doğuruyor.
Yapay Zeka Kullanımı: Modern Çağın Yeni Okuryazarlığı
İnsanların yeni teknolojilerle ilişkisi hep ilginç olmuştur. Önce korku ve şüpheyle yaklaşır, sonra ya tamamen reddeder ya da körü körüne bağlanırlar. Yapay zeka ile olan ilişki de bu açıdan çok farklı değil.
Günümüzde üç tip yapay zeka kullanıcısı görüyoruz:
1. "Teknoloji Korkakları": Yapay zekayı şeytanlaştıran, hiç denemeden "tehlikeli" damgası yapıştıranlar. Çoğu zaman kendi akıllı telefonlarındaki yapay zeka uygulamalarını kullanırken bile bunun farkında değiller.
2. "Körü Körüne Bağımlılar": Her şeyi yapay zekaya yaptırmaya çalışan, kendi düşünme yeteneklerini bile devre dışı bırakanlar. Bu grup genelde yapay zekayı sihirli bir değnek gibi görüyor.
3. "Bilinçli Kullanıcılar": Yapay zekayı bir araç olarak gören, kendi beyin gücüyle yapay zekanın kapasitesini birleştirmeyi başaranlar. Bu grup, teknolojiyi ne reddediyor ne de ona tapıyor.
İlginç olan şu ki, yapay zeka kullanımı artık yeni bir tür okuryazarlık haline geldi. Tıpkı 1990'larda bilgisayar kullanmayı öğrenmek gibi, 2020'lerde de yapay zeka ile etkili iletişim kurmayı öğrenmek bir zorunluluk haline geliyor.
Ama insanların çoğu, kompleks prompt mühendisliği öğrenmek yerine, sosyal medyada vakit öldürmeyi tercih ediyor. Bu da aslında modern çağın en büyük çelişkilerinden biri: Elimizin altında müthiş bir teknoloji var, ama çoğumuz bunu etkili kullanmak için gereken zamanı ayırmıyoruz.
